Cirrus

Cirrus zijn type wolken  die op een hoogte van 6 tot 12 kilometer voorkomen. Ze bestaan volledig uit ijskristallen. Ze zien er soms uit als windveren of sluierwolken, die het zonlicht nog doorlaten. Deze wolken zie je vaak  als het (nog) mooi weer is. Ze hebben een draderige structuur en kunnen zich ook rangschikken in kleinere of grotere plukken of smalle banden. In cirruswolken kan, door breking en weerkaatsing van het zonlicht in de ijskristalletjes, een halo ontstaan. Een halo een gekleurde ring rond de zon of maan. Het langzaam verdwijnen van zon of maan of de gekleurde kring is vaak een voorbode van slechter weer, vooral als ze uit het westen komen en snel dichter worden.

Cirrocumulus

De cirrocumulus of schapenwolk is een type wolk dat op grote hoogte, 6 tot 10 km voorkomt. Ze behoren tot de hoge wolken. Dit wolkentype  wijst op een toenemende luchtvochtigheid en kan een voorbode zijn van een weersverslechtering door een naderend koufront. Dit geldt zeker als de wolken een golfvormige structuur  hebben.

Cirrostratus

Cirrostratus is een dun type wolk van ijskristallen die voorkomt op hoogten van 10 tot 13 kilometer. De Cirrostratus behoort hierdoor tot de hoge bewolking. Ze kunnen er uitzien als een tamelijk transparante deken, en soms heeft het een meer vezelige structuur. Ze zijn zo doorzichtig dat de zon en maan er zonder problemen doorheen schijnen. Soms veroorzaakt cirrostratus dan een halo om de zon of maan. Hoewel er uit cirrostratus geen neerslag valt, kan dit type bewolking onder invloed van een warmtefront wel afdalen. Het wordt dan altostratus (middelbare bewolking) en bij verdere afdaling veranderen in een regenwolk of nimbostratus.

Altocumulus

Een Altocumulus is een type wolk die voorkomt op een hoogte van 2 tot 6 kilometer, de middelbare hoogte. De bewolking bestaat meestal uit banken of velden grote schaapjeswolken soms met een golfvormige structuur. Het ontstaat wanneer op grote hoogte koudere lucht binnenstroomt. Altocumulus is een voorbode van neerslag. De delen van de altocumulus zijn veel kleiner dan die van de stratocumulus.

Altostratus

De altostratus is een egaal grijsachtig wolkendekt. Die bewolking ontstaat op de grens tussen koude en warmere lucht, waarbij de warme lucht over de zwaardere koude lucht schuift.Dit gebeurt tussen de 2 en 6 kilometer hoogte. Als het wolkendek nog dun is, is de omtrek van de zon of de maan er nog doorheen te zien. Maar meestal wordt de bewolking snel dikker en verdwijnt de zon. Vaak gaat er dan ook neerslag vallen. Altostratus kan in verschillende lagen voorkomen.

Nimbostratus

De nimbostratus is een type wolk dat behoort bij een warmtefront. Het is een uitgestrekt grijs wolkendek dat zich over de gehele hemel uitstrekt en waaruit onafgebroken neerslag valt. De zon kan niet door het wolkendek heen schijnen. Er zitten ook vaak lage flarden onder.

Stratocumulus

Stratocumulus is een wolk die voorkomt op hoogtes lager dan 2,5 kilometer. Deze wolkvorm heeft vele flarden die verschillen in zichtbaarheid, met af en toe stukken heldere hemel. Het is een grijze of witachtige wolkenlaag. Hierin wisselen donkere en lichtere delen elkaar af. Het zijn grote ballen of rollen, soms los van elkaar, soms met elkaar versmolten. De stratocumulus kan in vele kleuren en tinten van helderheid voorkomen. Deze wolk ziet er massief uit. Stratocumulus verschilt van altocumulus door het verschil in (schijnbare) grootte van de afzonderlijke wolken.

Stratus

Stratus  is een lage wolkensoort. Het zijn egaal grijs gekleurde laaghangende wolken, vaak voorkomend als een vrijwel gesloten wolkendek, maar Stratus kan ook voorkomen als flarden. Deze wolkensoort bevindt zich in de onderste 300 meter van de atmosfeer en de basis kan vrijwel aan het aardoppervlak liggen. De wolk bestaat bijna altijd uit kleine waterdruppeltjes. Er zijn verschillende situaties waarbij Stratusbewolking voorkomt.

Cumulus

Een cumuluswolk wordt ook wel stapelwolk genoemd. Dit zijn in verticale richting ontwikkelende wolken die voorkomen tussen 200 meter en 3 km hoogte. Cumuluswolken hebben het uiterlijk als bloemkolen of plukken watten en staan ook wel bekent als “mooi-weer-wolken”. De wolkentop kan op verschillende hoogte liggen, afhankelijk van de sterkte van de verticale beweging. Ze kunnen in alle vormen en maten voorkomen: klein, middelgroot en groot.

Cumulonimbus

Dit zijn sterk verticaal ontwikkelde stapelwolken. De wolken zijn zo dik dat er neerslag uit valt. Bij dit soort (onweers)wolken komen sterke verticale windsnelheden voor waardoor er een enorme hoeveelheid neerslag kan vrijkomen. Door het luchtverkeer wordt vaak om deze buien heen gevlogen omdat de verticale winden gevaarlijk kunnen zijn. Cumulonimbuswolken zijn vaak alleenstaande wolken, die vanaf de grond soms al van ver te zien zijn. De bovenkant gaat in ijs over en is zichtbaar aan onscherpe, draderige vormen of witte vlakken die in cirruswolken doen denken. De Cumulonimbus komt zo hoog, soms wel hoger dan 15 kilometer, dat de wolk met de bovenkant tegen een grenslaag stoot waarboven de lucht warmer wordt. Boven die hoogte bolt de wolk niet verder omhoog, maar spreiden lucht en wolk zich uit in horizontale richting. Zo ontstaat een aambeeld of paddenstoelvormige wolk. De Cumulonimbus is een echte buienwolk en onweersbuien gaan altijd veroorzaakt met deze wolken.